Verbindende Communicatie

Zo’n tien jaar geleden ontdekte ik de theorie van de verbindende communicatie van Marshall Rosenberg. Hoe kan je hetgeen je wil zeggen overbrengen op een verbindende manier?

Het is belangrijk dat je het kort houdt, je bij één onderwerp houdt, dat je to the point en vanuit jezelf spreekt.

Samengevat:

1. Wat is het FEIT? (wat zie je/hoor je je gesprekspartner zeggen)

2. Hoe VOEL JIJ je daarbij?

3. Vanuit welke BEHOEFTE heb je dat gevoel?

4. Wat WIL JE nu vragen aan je partner? (concreet)

extra: wat zijn de positieve gevolgen voor jou als je partner dit zou doen?

Als de ander bereid is om te luisteren en - wanneer je volledig uitgesproken bent - kort samenvat wat jij gezegd hebt, voel je je gehoord en heb je de kans om nog wat aan te vullen of te verduidelijken.

Je kan niet verwachten van de ander dat deze klakkeloos ja zegt op jouw vraag in stap vier. Jouw gesprekspartner heeft nu ook de kans om zijn frustratie, teleurstelling,... te uiten en dan is het de bedoeling dat jullie samen afspraken maken waarin jullie je beiden kunnen vinden.

Misschien komt het in het begin gemaakt over, maar probeer het eens en kijk hoe je gesprekspartner reageert. Maak je niet teveel zorgen over de volgorde en of je wel alle vier de stappen hebt doorlopen.

Als je zelf een zware dag had, moe bent, honger hebt, nog heel veel te doen hebt en eigenlijk gewoon wat tijd voor jezelf wil, dan gaat het eens anders. Stel het dan uit naar later. Je kan ervoor kiezen eerst zelf de stappen te overlopen en er pas over in gesprek gaan wanneer je goed weet wat je eigenlijk wil zeggen.